 |
| Nyamata Kilisesi Anıt Sitesi, katledilen Tutsilerin kafatasları... |
7 Nisan 1994’de başlayıp yaklaşık 100 gün süren, Hutu Kabilesi mensuplarının Tutsileri ve ılımlı Hutuları ortadan kaldırmak amaçlı planlı gerçekleştirdikleri Ruanda Soykırımı’nın üzerinden 20 yıl geçti. Bu 3 ay zarfında ülkenin %20 nüfusuna tekabül eden yaklaşık 1,000,000 Ruandalı öldürüldü, bir çok Tutsi ve ılımlı Hutu da civar ülkelere göç etmek durumunda kaldı.
Kigali’deki Gisozi Soykırım Müzesi ’ndeki panoda bu yaşananlardan ders almış görünen Ruandalıların düşünceleri şöyle yazılmış.
“Ruanda dağların, tepelerin, ormanların, göllerin, gülen çocukların, pazardaki çalışkan halkın, dansçıların, trampet çalanların, zanaatkarların ülkesi. 26.338 kilometre karelik yüzölçümümüze 8 milyon (gerçi 2011 kayıtlarına göre 11 milyon) nüfusu ve binlerce tepeyi sığdırmayı başardık. Toprağımız zengin ve verimli, iklimimiz ılımlı. Bu topraklar yüzyıllardır bizim vatanımız. Biz tek vücuduz, tek bir lisanı konuşuyoruz ve tek bir tarihimiz var. Yakın geçmişte soykırım hayatımızın üzerine kara bulut olarak çöktü ve bizim birlik duygumuzu mahvetti. Bu yaşananlar hayatımızın en acı bölümüdür. Ancak geleceğimiz için kaybettiklerimizi ve yaşadıklarımızı hatırlamalıyız.Bu bizim;geçmişimiz ve geleceğimiz,kabusumuz ve rüyamız, nerede başladığımız ve nerede bitirdiğimiz ve sevdiğimiz ülkemiz hakkındadır.Bizi ileriye taşıyacak yol eğitimdir. Biz geçmişimizi öğrenmeliyiz, geçmişimizden ders çıkarmalıyız.” (Yaşamımdan Süzülen Afrika sayfa 326)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder