31.10.10

Onlar da çocuk!


Kenya'da yasayan 3 Türk hanim Nairobi'nin varoslarindan biri Kangemi'de haftanin bir günü Avrupa menseyli bir vakfin kurdugu derme çatma merkezde bir süredir gönüllü olarak çalismaktayiz. Benim 2 sene Angola'da, digerimizin 3 sene Güney Afrika'da yasamisligi var. Üssümüz Kenya olsa da Afrika’da simdiye kadar bir çok ülkeyi gezme imkani bulduk ve halen de elimizde fotograf makinalarimiz gezmekteyiz. Bu ülkelerin ortak problemi, ülkeler yeralti kaynaklari açisindan ne kadar zengin olurlarsa olsunlar bu zenginlik halka kadar maalesef inemiyor, gelir dagilimi esit degil, dolayisiyla da varsil ile yoksulun arasinda inanilmaz bir uçurum var.


Bizler de bir ucundan tutalim, o burunlari sürekli akan, gözlerinde çapaklari ve o çapaklarinin üzerinde kara sinekleri hiç eksik olmayan çukulata renkli sirin mi sirin çocuklara bir katkimiz olsun dedik. Yaptigimiz çevre okullardan toplanip getirilen ilk ögretim ögrencilerine resim, boyama, desen çalismasi, patates baski, vs, yaptirip, onlari edebiyatla tanistirip, siirler ezberletmek, çesitli yarismalar düzenlemek, vs, vs. Bu aktiviteler akabinde isimlerine yazilmis basari sertifikalari veriyoruz çocuklara, cok mutlu oluyorlar. Bu bahsettigimiz faaliyetleri egriti 3 adet masa ile yaklasik 20 adet plastik sandalyeli, üzeri sacla kapatilmis, duvarlari olmayan, derme catma bal9ik camur tabanli bir barakada yapiyoruz. Cocuklarla zaman nasil geciyor anlamiyoruz. Kangemi oldukca büyük bir varos, sayamadigimiz kadar okul var. Toz toprak içinde, yagisli sezonda çamur deryasi bir avlu etrafina kurulu kerpicten duvarli, saçtan çatili siniflardan olusan okullara ne kadar okul denilebilirse tabi. Yetiskinlige erisemeden anne olmus, bir çaput marifetiyle sirtina bebegini baglamis çocuk annelerle dolu Kangemi. Cocuklar genellikle babalarini tanimiyorlar. Bir kismi yetim, bir kismina da akrabalari bakiyor. Aileler çocuklari okula egitim almak düsüncesinden mada, hiç olmazsa günde 1 ögün yemek yiyebilsinler diye gönderiyor. Eger okulda o gün pisecek birseyler varsa sanslilar. Aksama evde çogunun yiyecek birseyi yok çünkü. Evlerde tuvalet yok, herkes tek gözlü evlerde, sagliksiz ortamlarda yasiyor. Yurtdisindan gelen bir kisim bagislarla yeni bir binanin temelleri atildi bu bizim de çalistigimiz merkezde, ancak tuvaletler için henüz kaynak yok maalesef.


_


Cocuklarla aktivite yaptigimiz derme çatma yer...


_


Mutfak bölümü...

Ögle yemekleri, bulamaç...


Cocuklarin bizlerle oldugu saatler boyunca o mutlu gülücükleri ve “Hayatimizda hiç böyle güzel bir gün geçirmemistik” demeleri bizi manevi olarak hayli tatmin etse de, hep daha fazla ne yapabilirizin arayisi içindeyiz.. Bizimkisi sadece okyanusda bir damla, farkindayiz ama, herkes birseylerin ucundan tutsa hayli yol alinir düsüncesindeyiz. Insan düsünmeden edemiyor, biz ayrilinca acaba gönüllü bulunacak mi bu proje için? Bizim gibi bos zamani olan hanim çok ama bu sekilde gelip destek veren nedense çok az.

Önceleri küçülmüsleri, yepyeni ancak nedense giymediklerimizi hep Türkiye'ye götürürdük. Artik hep burada dagitiyoruz yepyeni görüntülü eskilerimizi, hatta TR'den bile buraya tasiyoruz.


Birimizin yetiskin kizi okullarinin da liderliginde bu tür sosyal yardim projelerinde önemli görevler aliyor. Diger arkadasimizin en büyük hayali ise henüz 3 yasindaki oglu biraz daha büyüdügünde onun da buralari deneyimleyebilmesi.


Kütüphanemiz


_


Projemiz için Türkiye’den gelecek her türlü destege açigiz. Bu destekler finansal olabilir, kirtasiyenin her çesidi (kagit, kalem, defter, resim malzemeleri, tebesir), yine derme çatma kütüphanemiz için Ingilizce hikaye kitaplari, kiyafet, ayakkabi,vs, vs, olabilir. Ihtiyaç listesi hayli kabarik. Yardim etmek isteyenler benimle blogum vasitasiyla baglantiya geçebilirler...

Yeni baslayan insaat alani...


Cocuklarin çalismalarindan seçmeler...




_


_


_

3 yorum:

Asis dedi ki...

Onlar da çocuk evet..haklısın belki okyanusta bir damla ama damlaya damlaya da göl olur değil mi..Kolay gelsin,sevgilerimle...

Şarküteri dedi ki...

Durum sandığımdan da vahimmiş, ben Kenya' yı diğer Afrika ülkelerinden biraz daha iyi durumda sanıyordum. Bir tek çocuğun hayal gücünü, dünyaya bakışını değiştirebilmek bile başarıdır. Sizi tebrik ediyorum.

demet özkan dedi ki...

Ben de bunu hayli zamandır düşünüyordum Figenciğim.Nasıl yardım toplarız, nasıl organize oluruz diye. Fırsat ayağıma geldi. Giyecekleri nasıl ulşatırabiliriz sana?