Hangi ülkeye tayinimiz çıktığından bahsetmeden önce sizlere hangi ülkeler olabilirdi, bu süreç içinde ne kararlar çıktı, hangi kararların üzerine çizik atıldı ve nihai ülkeye karar kılınana kadar hangi ülkelere düşünce gücüyle gittiğimizi, o diyarlara ayak basmadan önce kendimizi o ülke koşullarına nasıl hazırladığımızı, ardından değişen kararla diğer ülkeye yine düşüncelerimizde adapte olmaya çalıştığımızı bahsedeyim biraz. Gidebileceğimiz ülkeler içinde Etiyopya, Umman, Kuveyt, Abu Dabi ve Rusya vardı. İlk karar Etiyopya'yı büyük bir sevinçle karşıladık. Kenya'nın kuzey komşusu Etiyopya'ya defalarca gitmiş ve hatta insanından, kültüründen, doğasından çok etkilendiğimiz Etiyopya ile ilgili "İnsanlığın Beşiğine Yolculuk" adı altında sanırım 8 bölümlük bir yazı dizisi yayınlamıştım blogumda. Ancak bu sevincimiz kısa sürdü, yani kursağımızda kaldı. Ani bir karar manevrasıyla bizim rota Rusya'nın başşehri Moskova'ya çevrildi. 1996 senesi Ağustosunda 3 hafta kaldığım ve tarihinden, kültüründen hayli etkilendiğim Moskova'da 3 seneliğine yaşamak hayli ilginç gelse de kararı duyduğum an Moskova'nın o kemiklere işleyen kış aylarının soğuğunu bizzat ruhumda hissettim. 6 senelik Afrika'nın o insanı sarıp sarmalayan sıcacık havasından sonra Moskova açıkçası bize hiç de cazip gelmedi. Gerçi insan herşeye alışıyor. Bu karara da kısa süre içinde alışıp kendimi soğan kubbeleri fotoğraflarken imgeledim. Bu düşünce beni hayli de mutlu etti. Hatta Moskova'nın o eşsiz, sanat eserinden farksız metrosunda dolaştım hayallerimde. Hele en güzel hayalim Kızıl Meydan ve hemen dibindeki tarihi alış veriş merkezi GUM ile ilgiliydi. Oradaki mağazaları gezip, hediyelik eşyalar satın alacaktım. Neyse karar resmi olarak açıklanmadığı için içimizde yine de sıcak diyarlarda kalacağımıza dair halen bir umut vardı. Bekle bekle, sıkıntılı bir süreç sonunda nihayi karar verildi veeeeeeeeee biz 1 Mayıs itibariyle ETİYOPYA'nın başşehri Addis Ababa'ya taşınıyoruz.
Yuppiiiiiii bu fotoğraf karelerime yenilerini ekleyebilirim artık.........
Karar resmileştikten sonra annemi arayıp, "Anne karar çıktı, Afganistan'a taşınıyoruz!" dediğimdeki şoku düşünebiliyor musunuz? Tamam, farkındayım tam bir eşek şakası, ama fazla uzatmadım, tadında bıraktım, tabi böyle bir şakanın tadı tuzu varsa eğer :-).