- Ya biz, ya ben nasıl yaşarım siz ölürseniz?

Balıkçılar

-Bugün açız yine evlatlarım, diyordu peder,
Bugün açız yine; lâkin yarın, ümid ederim,
Sular biraz daha sakinleşir... Ne çare, kader!

- Hayır, sular ne kadar coşkun olsa ben giderim
Diyordu oğlu, yarın sen biraz ninemle otur;
Zavallıcık yine kaç gündür işte hasta...
- Olur;
Biraz da sen çalış oğlum, biraz da sen çabala;
Ninen baban, iki miskin, biz artık ölmeliyiz...  
Çocuk düşündü şikayetli bir nazarla:

- Ya biz, ya ben nasıl yaşarım siz ölürseniz?

 

Canım babacığım iki sene evvel bir yaz akşamı Tevfik Fikret'in "Balıkçılar" şiirini ezberinden okumuş ve sanki ebediyete yaklaştığının sinyallerini bize vermiştin. Şiiri okuduğun anı sana belli etmeden kaydetmiş ardından da  "Ya biz, ya ben nasıl yaşarım babam ebediyete kavuştuğunda?" diye düşünüp, hüzünlenmiştim.

Hayatın gerçekleriyle yüzleştiğimiz şu an sensiz ama bir o kadar da seninle dopdolu, hep beraber yaşadığımız  komik anılarımızla sımsıcağız. Canım babam sen hep kalbimizde bizlerle yaşayacaksın...

25/03/2006 Yves ve benim düğünümüzde canım babamla vals
yaparken. Tam da seni anlatan bir fotoğraf...

"Dünyanın en güzel hissi, birinin yüzündeki gülümsemenin sebebi olduğunu bilmektir" demiş Ayşe Kulin

 

Bu hissi çevrendekilere yaşattığının bilinciyle bu dünyadan huzur içinde ayrıldın ailenin Komik Dayısı, mahallenin Şakacı Amcası. 

 

Canım Baba'm yüreğimde sıcaklığınla, yüzümde hep bir tebessüm olarak kalacaksın!